القای آپوپتوز توسط کانتاریدین در پروماستیگوتها و ماکروفاژهای آلوده به آماستیگوتهای لیشمانیا ماژور در شرایط آزمایشگاهی
Authors
Abstract:
Background and purpose: Leishmania is flagellated protozoa and causative agent of leishmaniosis. It is one of the main public health problems in developing countries. Cantharidin is terpenoid component that exists in Meloidae and Oedemeridae beetles. Cantharidin is vesicant and could induce apoptosis in cancerous cells. This study was performed to determine the role of cantharidin in inducing apoptosis in the Leishmania promastigotes and macrophages infected with parasite. Materials and methods: In this experimental study the effect of cantharidin was evaluated at concentration range of 0.5-50 µg/mL on the L. major promastigotes and concentration range of 5, 20 and 50µg/mL on macrophages infected with L. major after 24, 48 and 72hrs by flow cytometry assay. Results: Results showed that cantharidin with concentration levels of 50 µg/mL and 0.5 µg/mL has 68.50% cytotoxicity (as 63.23% apoptosis, 5.27% late apoptosis and 0% necrosis) and 14.29% cytotoxicity (as 13.12% apoptosis, 1.12% late apoptosis and 0.05% necrosis) in promastigotes after 72hrs, respectively. Cytotoxicity 0.5 µg/mL and 50 µg/mL cantharidin in infected macrophages after 48hrs was 61.81% (as 43.42% apoptosis, 1.27% late apoptosis and 17.11% necrosis) and 44.44% (as 31.05% apoptosis, 10.08% necrosis and 3.31% late apoptosis), respectively. Cytotoxicity of 50µg/mL and 5µg/mL cantharidin in non-infected macrophages after 48hrs was also 49.34% (as 21.35% apoptosis, 4.23% late apoptosis and 23.76% necrosis) and 43.79% (as 34.90% apoptosis, 7.27% necrosis and 1.61% late apoptosis), respectively. Conclusion: This research indicates that cantharidin at different concentration and times could induce apoptosis in L. major promastigotes and macrophages infected with amastigotes.
similar resources
تاثیر آلوئه امودین بر رشد و القای آپوپتوز در پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در شرایط آزمایشگاهی
سابقه و هدف: لیشمانیوز جلدی یکی از بیماریهای اندمیک در برخی از نقاط ایران است. استفاده از ترکیبات آنتیموان پنج ظرفیتی بهعنوان داروهای خط اول درمان، با محدودیتها و عوارض جانبی متعددی همراه میباشد. از اینرو، همواره تلاش برای یافتن روشهای درمانی جدید و ﻣﺆثر مورد نظر است. در پژوهش حاضر، تاثیر آلوئه امودین بر رشد پروماستیگوت لیشمانیا ماژور در شرایط برونتنی مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین، تاث...
full textتاثیر آلوئه امودین بر رشد و القای آپوپتوز در پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در شرایط آزمایشگاهی
سابقه و هدف: لیشمانیوز جلدی یکی از بیماریهای اندمیک در برخی از نقاط ایران است. استفاده از ترکیبات آنتیموان پنج ظرفیتی بهعنوان داروهای خط اول درمان، با محدودیتها و عوارض جانبی متعددی همراه میباشد. از اینرو، همواره تلاش برای یافتن روشهای درمانی جدید و ﻣﺆثر مورد نظر است. در پژوهش حاضر، تاثیر آلوئه امودین بر رشد پروماستیگوت لیشمانیا ماژور در شرایط برونتنی مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین، تاث...
full textنقش 6-آمینونیکوتین آمید در مقاومت ماکروفاژهای صفاقی موش BALB/c آلوده به انگل لیشمانیا ماژور
Background: The objective of this study was to investigate the relationship between glucose-6-phosphate dehydrogenase inhibition in macrophages treated with 6-Aminonicotinamide, the amount of nitric oxide (NO) production and the resistance of infected macrophages against Leishmania major infection. Methods: Peritoneal macrophages of BALB/c mice were isolated and treated with different concentr...
full textاثر عصاره سیر بر میزان اینترلوکین-12و اینترلوکین-10 حاصل از ماکروفاژهای آلوده به لیشمانیا ماژور
زمینه و هدف: لیشمانیوزیس، بیماری است که بهوسیله چندین گونه از تکیاختههای جنس لیشمانیا ایجاد میگردد. سیر نیز بهعنوان یک عامل درمانی، جزء معمولترین گیاهان مرسوم در پزشکی محسوب میشود. این مطالعه با هدف، بررسی اثر عصاره سیر در افزایش سیتوکینهای اینترلوکین-10 و اینترلوکین-12 در محیط کشت از طریق ماکروفاژها برای دریافت و تخریب لیشمانیا صورت گرفت. روش بررسی: بعد از پرولیفراسیون ماکروفاژها در م...
full textبررسی اثر سایتوتوکسیک کانتاریدین بر بقای پروماستیگوت و آماستیگوت لیشمانیا ماژور در شرایط برون تنی
سابقه و هدف: لیشمانیوزیس جلدی از مشکلات عمده سلامت در بسیاری از کشورها است. کانتاریدین جزو ترکیبات ترپنوئیدی است که در سوسکهای خانواده Meloidae و Oedomeridae وجود داشته و مادهایی تاولزاست. در طب سنتی کانتاریدین برای درمان زگیل بهکار رفته است. هدف از این مطالعه تعیین اثر سایتوتوکسیک کانتاریدین بر بقای پروماستیگوت و ماکروفاژ آلوده به انگل لیشمانیا ماژور در شرایط برونتنی میباشد. مواد و روشه...
full textMy Resources
Journal title
volume 22 issue 89
pages 32- 40
publication date 2012-06
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023